Αναρτήσεις

Το χρονικό ενός λάθους!

Εικόνα
 Πριν από λίγο καιρό, βρίσκοντας ένα κομμάτι παλιού λευκού βαμβακερού υφάσματος, με τα σημάδια τού χρόνου καλά αποτυπωμένα πάνω του, αποφάσισα να το βάψω με φυσικό τρόπο και να ράψω ένα ρούχο... Μα δεν μπορούσα να αποφασίσω... Μέχρι και δημοσκόπηση έκανα στο Instagram για να αποφασίσω! Μπλούζα ή φούστα;Το αποτέλεσμα βγήκε και κερδισμένη βγήκε η μπλούζα... Μα ας τα πάρω από την αρχή... Μάζεψα λοιπόν φύλλα καρυδιάς και ροδοπέταλα. Άπλωσα το ύφασμα στο πάτωμα και... ...και έστρωσα τα φύλλα και τα πέταλα σε όλη την επιφάνεια. Άρχισα λοιπόν να το τυλίγω σε ρολό... ...και τέλος, σαν τυρόπιτα 😂 Σφιχτά και περιποιημένα! Σε μια κατσαρόλα που χρησιμοποιώ για τα "πειράματά μου", έβαλα νερό, φλούδες από 2-3 καρύδια, 2 φλυτζανάκια τού καφέ λευκό ξύδι και 1 κ.σ αλάτι. Έβαλα δύο πέτρες στον πάτο τής κατσαρόλας, το "σαλιγκάρι" κι από πάνω άλλες πέτρες, έτσι ώστε να μείνει όλο το ύφασμα μέσα στο νερό. Έβρασα το νερό για δύο ώρες, σε χαμηλή θερμοκρασία και άφησα το ύφασμα  να κρυώσε

Τι κάνεις; Απλώνω τραχανά 🤭

Εικόνα
  Απλός, παραδοσιακός πολύτιμος! Ο τραχανάς, παραδοσιακό χειροποίητο ελληνικό ζυμαρικό, είναι ένα φαγητό που δεν άντεχα ούτε τη μυρωδιά του 😁. Βλέπεις... έτρωγα με το ζόρι όταν ήμουν μικρή, κι έτσι, μεγαλώνοντας, δεν ήθελα ούτε καν να τον μυρίσω 😏 Ώσπου μετά από πολλά χρόνια, κι έχοντας πια αποκτήσει τον γιο μου, έπρεπε να ακολουθήσω την οδηγία τής παιδιάτρου. "Να τού φτιάξεις τραχανά! Είναι θρεπτικό φαγητό, να τού δώσεις...!" Ακόμη θυμάμαι να ρίχνω με το κουτάλι τούς αποξηραμένους κόκκους στο  κατσαρολάκι και να κρατάω την ανάσα μου, μη τυχόν και τα πτητικά μόρια έρθουν σε επαφή με τις νευρικές απολήξεις...😁 Και έγινε το θαύμα! Ξαφνικά, αυτή η δυσάρεστη μυρωδιά, μετουσιώθηκε σε άκρως ευχάριστη, - μη με ρωτήσεις πώς, δεν έχω ιδέα! Από τότε, ο τραχανάς έγινε ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά, χειμωνιάτικο βέβαια 😉 Εγώ προτιμώ τον ξινό. Ζυμωμένο με παραδοσιακό πρόβειο γιαούρτι που έχω αφήσει αποβραδίς εκτός ψυγείου. Η αναλογία που χρησιμοποιώ είναι: 850 γραμ. πρόβειο γιαούρτι

Summer pie

Εικόνα
Summer pie Αύγουστος μπήκε! Κι η ζέστη καλά κράτησε ως το απόγευμα. Μα το βραδάκι, όρεξη για νυχτομαγειρέματα🤭  Έμπνευσης έργο λοιπόν η καλοκαιρινή πίτα.  Έχουμε και λέμε: 70 γραμ. κόκκινη πιπεριά 80 γραμ. κασέρι 60 γραμ. γραβιέρα 80 γραμ. φέτα 20 γραμ. πελτέ ντομάτας 50 γραμ. ελαιόλαδο 3 αυγά 200 γραμ. γάλα 300 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις 10 γραμ. μπέικιν πάουντερ 3 - 4 ελιές ψιλοκομμένες Αλάτι - πιπέρι - ξηρό θυμάρι Σε ένα μπολ ρίχνεις τα αυγά... ...το λάδι... ...το γάλα... ...τον πελτέ... ...το αλάτι, το πιπέρι και το θυμάρι. Ανακατεύεις καλά!  Προσθέτεις το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ. Τα ενσωματώνεις κι αυτά και τώρα έχεις έναν σφιχτό χυλό. Σειρά έχουν η πιπεριά και οι ελιές. Τέλος, προσθέτεις τα τυριά κι ανακατεύεις. Αλείφεις με ελαιόλαδο ένα ταψάκι.  Αδειάζεις το μείγμα και στην επιφάνεια ρίχνεις λίγη τριμμένη γραβιέρα ή κασέρι. Ψήνεις σε προθερμασμένο στούς 180ο C φούρνο, για περίπου 30 λεπτά. Σερβίρεις με δροσερό γιαούρτι 😊 Καλό βράδυ και καλό Αύγουστο να έχουμε ❣️

Η "Οδύσσεια" μιας θήκης 🙃

Εικόνα
  Ποτέ ξανά δεν παιδεύτηκα για να φτιάξω κάτι, όσο παιδεύτηκα για την θήκη - σπιτάκι τής μηχανούλας μου. Νόμισα πως ήταν παιχνιδάκι, αλλά απεδείχθη βασανάκι! Όλα ξεκίνησαν με ένα παλιό κουβρλί, διπλής όψεως... Τριαντάφυλλα από τη μια, ανεμώνες από την άλλη! Δίλλημα! Ποια λουλούδια θα είναι στην εξωτερική όψη;  Αποφάσισα τα τριαντάφυλλα! Η θήκη όμως είχε άλλη γνώμη😁 Έτσι, από λάθος, έραψα εσωτερικές "τσέπες" στην όψη με τα τριαντάφυλλα. Έτσι, η όψη με τις ανεμώνες, μπήκε μπροστά! Βέβαια το πιο δύσκολο ήταν το να μπορέσω να κουμαντάρω όλη την κατασκευή, μαζί με το χαρτόνι, την ώρα που το γάζωνα 😵 Τέλος πάντων!  Αυτή η δυσκολία βέβαια, μού έδωσε τη δυνατότητα να κόψω δύο ανεμώνες και να τις κάνω τσέπες όπου ταχτοποίησα τις μεζούρες μου❣️ Για να σταθεροποιηθούν τα πλαϊνά, έραψα μικρά κομμάτια λάστιχου, δημιουργώντας θηλιές για να πιάνουν τα κουμπάκια στην άλλη πλευρά. Λεπτομέρεια αγαπημένη: Εκρού κουμπί, ραμμένο με κόκκινη κλωστή 😊 Θήκες για τις δαχτυλίθρες, τα σαπουνάκια και

Ένας κορμός, μα τι ΚΟΡΜΟΣ!

Εικόνα
Αφορμή στάθηκαν τα γενέθλια τού συζύγου μου. Λέων! Γενναιόδωρος, τολμηρός, δυνατός, προστατευτικός κι ενθουσιώδης! Δεν θα μπορούσα επομένως να φτιάξω κάτι λιγότερο από ένα γλυκό, που θα ήταν ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟ! Με πολλή σοκολάτα, παγωτό, μπισκότα, πάλι σοκολάτα...και πολλή δουλειά! Η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε χρόνος αρκετός,αν σκεφτείς ότι ξεκίνησα χθες να φτιάξω πρώτα το παγωτό κακάο, έτσι ώστε να προλάβει να παγώσει. Και για να μην μακρυγορώ, ξεκινώ να γράφω τα υλικά πρώτα για το παγωτό και στη συνέχεια για τον κορμό. Παγωτό κακάο 400 ml κρέμα γάλακτος παγωμένη 200ml φρέσκο γάλα  4 κουτ. τής σούπας σκόνη κακάο 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα 2 κουτ. τής σούπας Μερέντα Ανακατεύεις την σκόνη κακάο με το φρέσκο γάλα. Ανακατεύεις το ζαχαρούχο γάλα με την Μερέντα. Χτυπάς στο μίξερ την κρέμα γάλακτος ως να γίνει σαντιγί, χαμηλώνεις την ταχύτητα και προσθέτεις πρώτα το γάλα με το κακάο κι όταν ενσωματωθεί, προσθέτεις το ζαχαρούχο με την Μερέντα. Χτυπάς για λίγο μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά κι αυτό είναι