Daily art and craft

  Ποτέ ξανά δεν παιδεύτηκα για να φτιάξω κάτι, όσο παιδεύτηκα για την θήκη - σπιτάκι τής μηχανούλας μου. Νόμισα πως ήταν παιχνιδάκι, αλλά απεδείχθη βασανάκι! Όλα ξεκίνησαν με ένα παλιό κουβρλί, διπλής όψεως... Τριαντάφυλλα από τη μια, ανεμώνες από την άλλη! Δίλλημα! Ποια λουλούδια θα είναι στην εξωτερική όψη;  Αποφάσισα τα τριαντάφυλλα! Η θήκη όμως είχε άλλη γνώμη😁 Έτσι, από λάθος, έραψα εσωτερικές "τσέπες" στην όψη με τα τριαντάφυλλα. Έτσι, η όψη με τις ανεμώνες, μπήκε μπροστά! Βέβαια το πιο δύσκολο ήταν το να μπορέσω να κουμαντάρω όλη την κατασκευή, μαζί με το χαρτόνι, την ώρα που το γάζωνα 😵 Τέλος πάντων!  Αυτή η δυσκολία βέβαια, μού έδωσε τη δυνατότητα να κόψω δύο ανεμώνες και να τις κάνω τσέπες όπου ταχτοποίησα τις μεζούρες μου❣️ Για να σταθεροποιηθούν τα πλαϊνά, έραψα μικρά κομμάτια λάστιχου, δημιουργώντας θηλιές για να πιάνουν τα κουμπάκια στην άλλη πλευρά. Λεπτομέρεια αγαπημένη: Εκρού κουμπί, ραμμένο με κόκκινη κλωστή 😊 Θήκες για τις δαχτυλίθρες, τα σαπουνάκια και

Καλησπέρα! Από το πρωί σήμερα κλωθογυρίζω να μαστορέψω κάτι που να έχει σχέση με χαρτί... Πήγε απόγευμα, κι επιτέλους το έφτιαξα! Λοιπόν! Έχεις παλιά βερνίκια νυχιών, που είτε δεν σου αρέσει το χρώμα, είτε έχουν αρχίσει να στεγνώνουν και δεν απλώνονται σωστά; Άκου η μάλλον διάβασε τι θα φτιάξεις! Θα χρειαστείς:  Παλιά βερνίκια νυχιών, ένα παλιό ταψάκι ή τάπερ, λίγο νερό, ένα ξυλάκι από σουβλάκι, αφρό ξυρίσματος και χαρτί ακουαρέλας. Βάλε στο ταψάκι περίπου 2 εκατοστά νερό Πρόσθεσε αφρό ξυρίσματος Ρίξε μερικές σταγόνες από το βερνίκι Με το ξυλάκι ανακάτεψε μερικές φορές Πάρε το χαρτί ακουαρέλας ( το δικό μου είναι περίπου 15×20εκ.) και ακούμπησέ το πάνω στον αφρό Με το ξυλάκι πέρασε την επιφάνεια τού χαρτιού έτσι ώστε ο περιττός αφρός να απομακρυνθεί. Αυτή η κίνηση είναι που βοηθάει το χρώμα να κάνει τα σχέδια. Έκανα ακόμη μία δοκιμή με δύο ακόμη χρώματα που πρόσθεσα  Το τελευταίο βήμα είναι το ξέπλυμα με νερό και το άπλωμα με μανταλάκι! Το αποτέλεσμα είναι αυτό👇 Το ένα κομμάτι χαρτιού

  Ξεκίνησα να ράβω τις προηγούμενες ημέρες! Κι ενώ όλα πήγαιναν κατ' ευχήν, μού "καρφώθηκε" στο κεφάλι ένα άλλο project. "Μαρία, ήρθε η ώρα να φτιάξεις ένα ημερολόγιο*, σαν εκείνο που είχες δει στο διαδίκτυο"μού είπε η γνωστή φωνή που κατοικοεδρεύει στο κεφάλι μου! Έβαλα στην άκρη την ραπτομηχανούλα μου, μάζεψα ευλαβικά τα κομμάτια υφάσματος, και όλα τα σύνεργα ραπτικής, και μεταμόρφωσα τον πάγκο μοδιστρικής σε πάγκο ξυλουργικής! Έβγαλα όλα τα ξύλα balsa που είχα κρατημένα εδώ και καιρό, τα κοπίδια μου, τα πινέλα και τις μπογιές... τα χαράκια μου και τα χρωματιστά χαρτιά μου, κι "έπιασα" δουλειά! Μού πήρε 2 μέρες για να το τελειώσω, αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο! Με όλες τις ατέλειες που έχει και που σίγουρα κατατάσσεται στην κατηγορία τού "μοναδικού" ή αγγλιστί "one of a kind". Εκείνο όμως που με δυσκόλεψε περισσότερο,ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα έπρεπε να τοποθετήσω τούς αριθμούς στούς δύο κύβους. Πραγματικός

Καλημέρα! Όταν ξεκίνησα να φτιάχνω αυτό το άλμπουμ, πίστευα πως όταν θα έβαζα τις φωτογραφίες,θα τελείωνα. Αλλά έκανα λάθος. Αυτό το άλμπουμ, είναι σαν... σαν ζωντανός οργανισμός. Νομίζω πως θα μου πάρει καιρό μέχρι να πω ότι... "τώρα ναι, είναι έτοιμο!" Σκεφτόμουν τι να γράψω στην πρώτη σελίδα. Ούτε το "αναμνήσεις", ούτε το "παλιές φωτογραφίες", μήτε το "κάτι παλιό". Αποφάσισα το "απ' την αρχή", καθώς περιέχει φωτογραφίες τών γονιών μου, από την παιδική τους ηλικία. Και την δική μου επίσης. Από την αρχή δηλαδή. Από την αρχή τού χρόνου για μένα. Και έχω δρόμο μπροστά μου... Αν και ο πατέρας μου δεν ζει πια, και η μητέρα μου δεν θυμάται, έχω να γεμίσω με αναμνήσεις όλες τις σελίδες τού άλμπουμ. Είναι σα να έχω προγραμματίσει ένα ταξίδι στο χρόνο. Που, άλλοτε πονά κι άλλοτε με γεμίζει ευτυχία. Και, ναι! Ο ελεύθερος χρόνος που ξόδεψα για να το φτιάξω,δεν ήταν καθόλου,μα καθόλου χαμένος. Καλή συνέχεια στη μέρα σας! Μαρί

Καλημέρα! Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να φτιάξω ένα άλμπουμ παλιών φωτογραφιών,με τα χαρτιά που έβαψα με τα φύλλα και τα λουλούδια. Και ήταν αρκετά! 11 φύλλα,τα οποία μού έδωσαν 22, αφού τα δίπλωσα στη μέση! Και δίχως να χρονοτριβώ, ξεκινάω να σας λέω τα τι και τα πώς!😊 Ως πρώτο βήμα, δίπλωσα τα χαρτιά στη μέση και με κλωστή ανθεκτική,έκανα το ράψιμο με το χέρι, σε δύο σημεία. Όπως ακριβώς είναι και τα περισσότερα βιβλία. (Η κλωστή είναι από έναν παλιό χαρταετό). Αμέσως μετά,βρίσκω ένα πολύ όμορφο ύφασμα -μουσελίνα- που,ναι μεν έχει ωραία χρώματα, αλλά δεν είναι και το πλέον κατάλληλο για αυτή τη δουλειά. Έτσι,θα πρέπει να το σταθεροποιήσω με ενίσχυση, όπως και κάνω. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, χρειάζεται κι ένα κομμάτι χοντρό χαρτόνι. Έτοιμο και το χαρτόνι! Κολλάω με το σίδερο την ενίσχυση στο ύφασμα, αφού πρώτα έχω μετρήσει πόσο μού χρειάζεται, έτσι ώστε να καλύπτει και τις δύο πλευρές του χαρτονιού.  Μετράω το μήκος του χαρτο