Daily art and craft

  Σα να φθινοπωριάζει... Ο αέρας μυρίζει αλλιώς. Η υγρασία το βράδυ, εδώ, λίγο πιο έξω από την Θεσσαλονίκη, είναι αισθητή. Μα να σού πω κάτι; Μου αρέσει το Φθινόπωρο. Ανέκαθεν μού άρεσε. Τα χρώματα τών φύλλων λίγο πριν φύγουν, η μυρωδιά τής βροχής, η δροσιά που μ' αγκαλιάζει νωρίς το πρωί! Ακόμη και η ομίχλη που είναι συχνή εδώ, ακόμη κι αυτή, μού αρέσει! Μα τι έπαθα; Τι ρομαντισμός με διακατέχει ξαφνικά; Μα βέβαια! Φθινοπώριασε😊 Κι εγώ νιώθω δημιουργική, πολύ δημιουργική!  Έτσι, θέλοντας να στείλω δύο μικρά δωράκια σε δύο διαδικτυακές φίλες, ξεκίνησα!  Εδώ θα σού δείξω πώς έφτιαξα τα κουτάκια πυραμίδες, που φιλοξενούν τα δώρα. Λοιπόν, χρειάστηκα : 2 φύλλα χαρτί ακουαρέλας Διάφορα χρώματα τέμπερας Ένα κοπίδι Έναν μεταλλικό χάρακα (μπορεί να χρησιμοποιηθεί και απλός χάρακας, αλλά ο μεταλλικός είναι σωστότερος για το κόψιμο) Ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο  Κορδέλες Διακορευτή Πήρα τα χαρτιά κι έβαλα τα χρώματα με τα σωληνάρια, όπως σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή.🤭 Με το αλουμινόχαρτο, τύλιξα

Καλησπέρα! Από το πρωί σήμερα κλωθογυρίζω να μαστορέψω κάτι που να έχει σχέση με χαρτί... Πήγε απόγευμα, κι επιτέλους το έφτιαξα! Λοιπόν! Έχεις παλιά βερνίκια νυχιών, που είτε δεν σου αρέσει το χρώμα, είτε έχουν αρχίσει να στεγνώνουν και δεν απλώνονται σωστά; Άκου η μάλλον διάβασε τι θα φτιάξεις! Θα χρειαστείς:  Παλιά βερνίκια νυχιών, ένα παλιό ταψάκι ή τάπερ, λίγο νερό, ένα ξυλάκι από σουβλάκι, αφρό ξυρίσματος και χαρτί ακουαρέλας. Βάλε στο ταψάκι περίπου 2 εκατοστά νερό Πρόσθεσε αφρό ξυρίσματος Ρίξε μερικές σταγόνες από το βερνίκι Με το ξυλάκι ανακάτεψε μερικές φορές Πάρε το χαρτί ακουαρέλας ( το δικό μου είναι περίπου 15×20εκ.) και ακούμπησέ το πάνω στον αφρό Με το ξυλάκι πέρασε την επιφάνεια τού χαρτιού έτσι ώστε ο περιττός αφρός να απομακρυνθεί. Αυτή η κίνηση είναι που βοηθάει το χρώμα να κάνει τα σχέδια. Έκανα ακόμη μία δοκιμή με δύο ακόμη χρώματα που πρόσθεσα  Το τελευταίο βήμα είναι το ξέπλυμα με νερό και το άπλωμα με μανταλάκι! Το αποτέλεσμα είναι αυτό👇 Το ένα κομμάτι χαρτιού

Καλημέρα! Όταν ξεκίνησα να φτιάχνω αυτό το άλμπουμ, πίστευα πως όταν θα έβαζα τις φωτογραφίες,θα τελείωνα. Αλλά έκανα λάθος. Αυτό το άλμπουμ, είναι σαν... σαν ζωντανός οργανισμός. Νομίζω πως θα μου πάρει καιρό μέχρι να πω ότι... "τώρα ναι, είναι έτοιμο!" Σκεφτόμουν τι να γράψω στην πρώτη σελίδα. Ούτε το "αναμνήσεις", ούτε το "παλιές φωτογραφίες", μήτε το "κάτι παλιό". Αποφάσισα το "απ' την αρχή", καθώς περιέχει φωτογραφίες τών γονιών μου, από την παιδική τους ηλικία. Και την δική μου επίσης. Από την αρχή δηλαδή. Από την αρχή τού χρόνου για μένα. Και έχω δρόμο μπροστά μου... Αν και ο πατέρας μου δεν ζει πια, και η μητέρα μου δεν θυμάται, έχω να γεμίσω με αναμνήσεις όλες τις σελίδες τού άλμπουμ. Είναι σα να έχω προγραμματίσει ένα ταξίδι στο χρόνο. Που, άλλοτε πονά κι άλλοτε με γεμίζει ευτυχία. Και, ναι! Ο ελεύθερος χρόνος που ξόδεψα για να το φτιάξω,δεν ήταν καθόλου,μα καθόλου χαμένος. Καλή συνέχεια στη μέρα σας! Μαρί

Καλημέρα! Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να φτιάξω ένα άλμπουμ παλιών φωτογραφιών,με τα χαρτιά που έβαψα με τα φύλλα και τα λουλούδια. Και ήταν αρκετά! 11 φύλλα,τα οποία μού έδωσαν 22, αφού τα δίπλωσα στη μέση! Και δίχως να χρονοτριβώ, ξεκινάω να σας λέω τα τι και τα πώς!😊 Ως πρώτο βήμα, δίπλωσα τα χαρτιά στη μέση και με κλωστή ανθεκτική,έκανα το ράψιμο με το χέρι, σε δύο σημεία. Όπως ακριβώς είναι και τα περισσότερα βιβλία. (Η κλωστή είναι από έναν παλιό χαρταετό). Αμέσως μετά,βρίσκω ένα πολύ όμορφο ύφασμα -μουσελίνα- που,ναι μεν έχει ωραία χρώματα, αλλά δεν είναι και το πλέον κατάλληλο για αυτή τη δουλειά. Έτσι,θα πρέπει να το σταθεροποιήσω με ενίσχυση, όπως και κάνω. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, χρειάζεται κι ένα κομμάτι χοντρό χαρτόνι. Έτοιμο και το χαρτόνι! Κολλάω με το σίδερο την ενίσχυση στο ύφασμα, αφού πρώτα έχω μετρήσει πόσο μού χρειάζεται, έτσι ώστε να καλύπτει και τις δύο πλευρές του χαρτονιού.  Μετράω το μήκος του χαρτο