Daily art and craft

  Εδώ και πολύ καιρό, έβλεπα αυτά τα αγριολούλουδα και τα θαύμαζα! Μου άρεσε να τα παρατηρώ και να τα φωτογραφίζω! Η γεωμετρική τους πρόοδος με άφηνε έκπληκτη! Ώσπου μάζεψα μερικά χωρίς να ξέρω τι θα μπορούσα να φτιάξω...και χωρίς να ξέρω και τι λουλούδι είναι! Έψαξα λοιπόν και βρήκα, πως αυτό το υπέροχο λουλούδι, είναι το άγριο καρότο!!! Εδώ  μπορείς να βρεις πολλές πληροφορίες για αυτό το φυτό! Τα έβαλα λοιπόν σε ένα χοντρό βιβλίο, ανάμεσα σε χαρτιά ακουαρέλας,και τα άφησα κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ για περίπου 20 μέρες. Η πρώτη σκέψη ήταν να φτιάξω καδράκια διακοσμητικά, αλλά και πάλι... " Κι άλλα διακοσμητικά..."σκέφτηκα. Όταν όμως άνοιξα το βιβλίο και τα είδα λοιπόν επίπεδα, πατημένα κυριολεκτικά, μού ήρθε η ιδέα! Θα τα χρησιμοποιήσω ως στάμπα για να τυπώσω το υπέροχο σχήμα τους, πάνω σε ύφασμα! Άνοιξα την ντουλάπα μου, πήρα ένα γιλέκο λινό σε μπεζ χρώμα, το οποίο αγόρασα πέρυσι και δεν φόρεσα ούτε μια φορά γιατί ένιωθα πως κάτι τού έλειπε...  Όχι όμως για πολύ 😉

Καλησπέρα! Από το πρωί σήμερα κλωθογυρίζω να μαστορέψω κάτι που να έχει σχέση με χαρτί... Πήγε απόγευμα, κι επιτέλους το έφτιαξα! Λοιπόν! Έχεις παλιά βερνίκια νυχιών, που είτε δεν σου αρέσει το χρώμα, είτε έχουν αρχίσει να στεγνώνουν και δεν απλώνονται σωστά; Άκου η μάλλον διάβασε τι θα φτιάξεις! Θα χρειαστείς:  Παλιά βερνίκια νυχιών, ένα παλιό ταψάκι ή τάπερ, λίγο νερό, ένα ξυλάκι από σουβλάκι, αφρό ξυρίσματος και χαρτί ακουαρέλας. Βάλε στο ταψάκι περίπου 2 εκατοστά νερό Πρόσθεσε αφρό ξυρίσματος Ρίξε μερικές σταγόνες από το βερνίκι Με το ξυλάκι ανακάτεψε μερικές φορές Πάρε το χαρτί ακουαρέλας ( το δικό μου είναι περίπου 15×20εκ.) και ακούμπησέ το πάνω στον αφρό Με το ξυλάκι πέρασε την επιφάνεια τού χαρτιού έτσι ώστε ο περιττός αφρός να απομακρυνθεί. Αυτή η κίνηση είναι που βοηθάει το χρώμα να κάνει τα σχέδια. Έκανα ακόμη μία δοκιμή με δύο ακόμη χρώματα που πρόσθεσα  Το τελευταίο βήμα είναι το ξέπλυμα με νερό και το άπλωμα με μανταλάκι! Το αποτέλεσμα είναι αυτό👇 Το ένα κομμάτι χαρτιού

Καλημέρα! Τελικά τελείωσα με το ράψιμο αυτής τής εβδομάδας! Οι πετσέτες κουζίνας,οι ανανεωμένες πετσέτες κουζίνας, είναι έτοιμες! Να τα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Ανοίγοντας πριν από μέρες κάποια συρτάρια, βρήκα μέσα ένα παλιό σετ τραπεζομάντηλου με πετσέτες. Ξέρεις, από εκείνα τα λευκά και κλασσικά τής προίκας. Ζήτημα να χρησιμοποιήθηκαν 4-5 φορές,στα είκοσι χρόνια... Δεν ήταν σε καλή κατάσταση κι αποφάσισα να τα ανανεώσω. Έτσι, σχεδίασα κάποιες εικόνες που "μιλάνε" για πράγματα που αγαπώ. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις κι εσύ αν θέλεις αυτά τα σχέδια. Μπορείς να τα εκτυπώσεις σε φυσικό μέγεθος ή οποιοδήποτε μέγεθος εσύ αποφασίσεις. Αφού λοιπόν έκανα τα σχέδια, έκοψα βάση αυτών τα υφάσματα (γαλάζιο καρώ και άσπρο με κόκκινο πουά), όπως επίσης και την ενίσχυση, ακριβώς στα ίδια κομμάτια. Σιδέρωσα την ενίσχυση κι άρχισα την συναρμολόγηση. Καρφίτσωσα όλα τα κομμάτια πάνω στην πετσέτα, κι έκανα πρώτα ένα ίσιο,αραιό και χαλαρό γαζί για να το σταθεροποιήσω κα

  Ξεκίνησα να ράβω τις προηγούμενες ημέρες! Κι ενώ όλα πήγαιναν κατ' ευχήν, μού "καρφώθηκε" στο κεφάλι ένα άλλο project. "Μαρία, ήρθε η ώρα να φτιάξεις ένα ημερολόγιο*, σαν εκείνο που είχες δει στο διαδίκτυο"μού είπε η γνωστή φωνή που κατοικοεδρεύει στο κεφάλι μου! Έβαλα στην άκρη την ραπτομηχανούλα μου, μάζεψα ευλαβικά τα κομμάτια υφάσματος, και όλα τα σύνεργα ραπτικής, και μεταμόρφωσα τον πάγκο μοδιστρικής σε πάγκο ξυλουργικής! Έβγαλα όλα τα ξύλα balsa που είχα κρατημένα εδώ και καιρό, τα κοπίδια μου, τα πινέλα και τις μπογιές... τα χαράκια μου και τα χρωματιστά χαρτιά μου, κι "έπιασα" δουλειά! Μού πήρε 2 μέρες για να το τελειώσω, αλλά νομίζω ότι άξιζε τον κόπο! Με όλες τις ατέλειες που έχει και που σίγουρα κατατάσσεται στην κατηγορία τού "μοναδικού" ή αγγλιστί "one of a kind". Εκείνο όμως που με δυσκόλεψε περισσότερο,ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα έπρεπε να τοποθετήσω τούς αριθμούς στούς δύο κύβους. Πραγματικός

Καλημέρα! Όταν ξεκίνησα να φτιάχνω αυτό το άλμπουμ, πίστευα πως όταν θα έβαζα τις φωτογραφίες,θα τελείωνα. Αλλά έκανα λάθος. Αυτό το άλμπουμ, είναι σαν... σαν ζωντανός οργανισμός. Νομίζω πως θα μου πάρει καιρό μέχρι να πω ότι... "τώρα ναι, είναι έτοιμο!" Σκεφτόμουν τι να γράψω στην πρώτη σελίδα. Ούτε το "αναμνήσεις", ούτε το "παλιές φωτογραφίες", μήτε το "κάτι παλιό". Αποφάσισα το "απ' την αρχή", καθώς περιέχει φωτογραφίες τών γονιών μου, από την παιδική τους ηλικία. Και την δική μου επίσης. Από την αρχή δηλαδή. Από την αρχή τού χρόνου για μένα. Και έχω δρόμο μπροστά μου... Αν και ο πατέρας μου δεν ζει πια, και η μητέρα μου δεν θυμάται, έχω να γεμίσω με αναμνήσεις όλες τις σελίδες τού άλμπουμ. Είναι σα να έχω προγραμματίσει ένα ταξίδι στο χρόνο. Που, άλλοτε πονά κι άλλοτε με γεμίζει ευτυχία. Και, ναι! Ο ελεύθερος χρόνος που ξόδεψα για να το φτιάξω,δεν ήταν καθόλου,μα καθόλου χαμένος. Καλή συνέχεια στη μέρα σας! Μαρί

Καλημέρα! Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να φτιάξω ένα άλμπουμ παλιών φωτογραφιών,με τα χαρτιά που έβαψα με τα φύλλα και τα λουλούδια. Και ήταν αρκετά! 11 φύλλα,τα οποία μού έδωσαν 22, αφού τα δίπλωσα στη μέση! Και δίχως να χρονοτριβώ, ξεκινάω να σας λέω τα τι και τα πώς!😊 Ως πρώτο βήμα, δίπλωσα τα χαρτιά στη μέση και με κλωστή ανθεκτική,έκανα το ράψιμο με το χέρι, σε δύο σημεία. Όπως ακριβώς είναι και τα περισσότερα βιβλία. (Η κλωστή είναι από έναν παλιό χαρταετό). Αμέσως μετά,βρίσκω ένα πολύ όμορφο ύφασμα -μουσελίνα- που,ναι μεν έχει ωραία χρώματα, αλλά δεν είναι και το πλέον κατάλληλο για αυτή τη δουλειά. Έτσι,θα πρέπει να το σταθεροποιήσω με ενίσχυση, όπως και κάνω. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, χρειάζεται κι ένα κομμάτι χοντρό χαρτόνι. Έτοιμο και το χαρτόνι! Κολλάω με το σίδερο την ενίσχυση στο ύφασμα, αφού πρώτα έχω μετρήσει πόσο μού χρειάζεται, έτσι ώστε να καλύπτει και τις δύο πλευρές του χαρτονιού.  Μετράω το μήκος του χαρτο